Ξαναγυρνώ εδώ γιατί μπορεί να είσαι
μόνη σου και να πεθαίνεις
κι αν βρω το φως σβηστό, το σπίτι μας κλειστό
θα ξέρω πως δεν περιμένεις
Και μοναχός εγώ σκυφτός κι απελπισμένος
εδώ σ’ αυτήν την πολιτεία
και με τη σκέψη του τρελού για οδηγό
γυρνώ εδώ μες την πλατεία
Ξαναγυρνώ εδώ γιατί μπορεί να είσαι
μόνη σου και να πεθαίνεις
κι αν βρω το φως σβηστό, το σπίτι μας κλειστό
θα ξέρω πως δεν περιμένεις
Κι εγώ στην πόρτα σου μπροστά και στα σκαλιά σου,
μόνος κάτω απ’ το παλτό μου
ξαναγυρνώ εδώ ζητώντας αγκαλιά
και τιμωρώ τον εαυτό μου…
Ειλικρινά,
εγώ μετά τα χτεσινά
τα λόγια τα σκληρά που έλεγες
Ειλικρινά,
εγώ εδώ στα σκοτεινά
βαθιά πονούσα που έκλαιγες
Ειλικρινά,
αν ήρθα εγώ εδώ ξανά απόψε
φταίγαν τα φαντάσματα
Ειλικρινά,
εγώ μετά τα χτεσινά
γυρνώ μες στα χαλάσματα…
Ξαναγυρνώ εδώ γιατί μπορεί να είσαι
μόνη σου και να πεθαίνεις
στο σπίτι απ’ έξω κάθε νύχτα θα γυρνώ
κι ας ξέρω πως δεν περιμένεις
Στο κάτω κάτω κάπως πρέπει να πληρώσω
για να γλιτώσω από τις τύψεις
αχ πόσο θα’ θελα, μωρό μου, μια στιγμή
στην αγκαλιά σου να με κρύψεις…
Ειλικρινά,
εγώ μετά τα χτεσινά
τα λόγια τα σκληρά που έλεγες
Ειλικρινά,
εγώ εδώ στα σκοτεινά
βαθιά πονούσα που έκλαιγες
Ειλικρινά,
αν ήρθα εγώ εδώ ξανά απόψε
φταίγαν τα φαντάσματα
Ειλικρινά,
εγώ μετά τα χτεσινά
γυρνώ μες στα χαλάσματα..
