Μες στο κύμα πάλι θα τρέξω
με τ’ αγέρι πάλι θα παίξω
φύσα με, φύσα με.
Να ‘ναι η άμμος όλη δική μας
να χτυπά στο στέρνο η ζωή μας
φτάσε με, πιάσε με.
Σ`αυτό το κάστρο
που φτιάχναμε παιδιά
θα βάλω γι’άστρο
τα δυο μας τα κορμιά.
Κι όσο μαλώνουμε, κι όσο φιλιώνουμε
δε μεγαλώνουμε.
Κι όσο χανόμαστε κι όσο ανταμώνουμε
δε μεγαλώνουμε.
Όσο θα λάμπουνε τα βλέμματά μας
θα είμαστε οι δυο μας για πάντα παιδιά.
Ό,τι κι αν γίνουνε τα σώματά μας
θα είμαστε οι δυο μας για πάντα παιδιά.
Μ’ ένα σύνθημα βγαίνω έξω
μες στο χιόνι πάλι θα τρέξω
φύσα με, φύσα με.
Τ’ άσπρο θέλω πάντα δικό μας
φτιάχνω μέλλον με το υλικό μας
φτάσε με, πιάσε με.
Κι όμως θα λάμπει
το χιόνι στα κλαδιά
όλη η αγάπη
θα λιώνει στην καρδιά.
