Στο σπίτι αυτό
που τώρα ζω εγώ μαζί του
Έζησες χρόνια και εσύ ήσουν η καλή του
Για αυτό και έψαξα τρελή από τη ζήλια
Σε νιώθω εδώ κι ας είσαι μακριά του μίλια
Βρήκα τα γράμματα που σου ‘γραφε με πάθος
Ύστερα τα ‘σκισα κι ας ξέρω ότι είναι λάθος
Σε ένα συρτάρι το άρωμά σου το μισό
Μου άρεσε τόσο που άρχισα να σε μισώ
Μου έχουν πει πως λες κακίες, κοροϊδεύεις
Και στην αγάπη μου για ‘κείνον δεν πιστεύεις
Όλες υπήρξαμε οι πρώην σε μια σχέση
Έτσι είναι αυτά και όλες έχουμε πονέσει
Πολλές φορές κάθομαι εδώ και σου μιλάω
και κάνω σκέψεις και στα λάθη μου κολλάω
Μα απόψε πρέπει να σ’ αποχαιρετήσω
Το φάντασμά σου ελεύθερο να αφήσω
Ό,τι σου είπα μη το μάθει όμως κανείς
Σε ευχαριστώ, να είσαι καλά όπου κι αν ζεις
Δεν είμαι εγώ γλυκιά μου αυτή που σου τον πήρα
Είναι η ζωή και στην υγειά σου αυτή η μπύρα
