Λοιπόν, μας βρήκαν συννεφιές
θαμπώσανε οι ομορφιές
στη μπόρα ο χρόνος ο χαφιές, μας δίνει…
Ξυράφια οι κλεφτές ματιές
οι ψίθυροι και οι κραυγές
κι ότι αγαπάγαμε ως χθες, οδύνη…
Να πας, καλά
όπου πας, καλά
να μη λυπάσαι, μα να θυμάσαι
και τ’ όνομά μου και τ’ άγγιγμά μου
πριν γίνει στάχτη έζησε κάτι
κι ήταν αγάπη…
Ταξίδια κάνουν οι ψυχές
σαν ναυαγοί ψάχνουν στεριές
ανάσες παίρνουν βιαστικές
και φεύγουν…
Να πας, καλά
όπου πας, καλά
να μη λυπάσαι, μα να θυμάσαι
και τ’ όνομά μου και τ’ άγγιγμά μου
πριν γίνει στάχτη έζησε κάτι
κι ήταν αγάπη..
