Μου μένουν μόνο δυο τσιγάρα
και μια ξεκούρδιστη κιθάρα
και μια αγάπη μελαγχολική,
μια γκρίζα Κυριακή
και μια νότα βιαστική και φάλτσα.
Μου μένει μόνο μια εικόνα
και μοναξιά για έναν αιώνα.
Δεν έχω λόγια ούτε μουσική,
μια πόλη εχθρική
και με διώχνουνε, χαλάω τη φάτσα.
Μες στο δρόμο πάλι μόνος τραγουδώ,
ψάχνω στους ανθρώπους να σε δω.
Και αλήτης και ζητιάνος είμαι τώρα πια,
τη ζωή μου καίω
και τα χέρια μου ζεσταίνω στη φωτιά.
Μου μένουν μόνο κάτι γάντια
κι αυτού του κόσμου η κατάντια.
Μια λαμαρίνα έχω στη βροχή,
μια νύχτα στην ψυχή
και φοράω τις εφημερίδες.
Μου μένουν μόνο κάτι λέξεις
που δεν μπορείς να τις αντέξεις.
Χαμένη πόλη τόσο τραγική,
σακούλα πλαστική,
πες μου πού σε είδα, πού με είδες.
Μες στο δρόμο πάλι μόνος τραγουδώ,
ψάχνω στους ανθρώπους να σε δω.
Και αλήτης και ζητιάνος είμαι τώρα πια,
τη ζωή μου καίω
και τα χέρια μου ζεσταίνω στη φωτιά.
