Δέκα μέρες δέκα νύχτες
δεν κοιμόμουνα
μόνη μου μονόλογουσα
και σκεφτόμουνα
ποιός ο λόγος να περάσω
όσα πέρασα
και γιατί ακόμα εσένα
δεν ξεπέρασα
Δέκα μέρες δέκα νύχτες
κοιταζόμουνα
Στον καθρέφτη μου μπρόστα και
με λυπόμουνα
ρώτησα τον εαυτό μου
πώς καντάντησε
κι έτσι ξαφνικά ένα βράδυ
μου απάντησε πως είναι
Λογικό να κάνεις
να επαναλαμβάνεις
Λάθη σου όταν αγαπάς
Έστω κι αν τα βλέπεις
πάντα ξαναπέφτεις
μέσα και ξαναπονάς
Μα έτσι είναι δε βαριέσαι
Μη στεναχωριέσαι
Πάωε να το σκέφτεσαι
Ούτ’ η πρώτη είσαι
ούτ’ η τελευταία
στη ζωή που αγάπησε
Δέκα μέρες δέκα νύχτες
είχα τρελαθεί
Δεν μπορούσα να πιστέψω
Τι μου είχε συμβεί
ρώτησα τον εαυτό μου
πώς καντάντησε
κι έτσι ξαφνικά ένα βράδυ
μου απάντησε πως είναι..
