Λες πως δεν είμαι εκεί κοντά
δεν ανήκω πουθενά
για αυτό δεν αντέχεις
Πες άλλη μια «ποτέ ξανά»
το για πάντα σε πονά
που δεν το ελέγχεις
Κι αν θέλω πολύ
η καρδιά μου είναι τόσο δειλή
μοιάζει η αγάπη σου με απειλή
όπως με καλεί
Μα αν ρωτήσει κανείς
σ’ αγαπάω να του πεις
και έχω γίνει σκιά μακριά σου
Αν ρωτήσει κανείς
υποφέρω να πεις
που κοιμάμαι έξω απ την αγκαλιά σου
Με όσα αντίο μετρήσεις και δεις
δεν τελειώνουμε εμείς
Σ’ αγαπάω μωρό μου να πεις,
αν ρωτήσει κανείς
Δεν μας αξίζουν φτερά
όταν είμαστε απλά
μόνο δυο χούφτες χώμα
Δεν έχω τάσεις διαφυγής
όμως ζω για να με βρείς, ζεστό μου σώμα
