Ό,τι και να κάνω, μ’ όποιον κι αν μιλήσω,
από τη ματιά σου δεν μπορώ να βγω,
όπου και να πάω, όσο και να φύγω,
δεν υπάρχει δρόμος για ν’ απαλλαγώ.
Σαν το μετανάστη περιπλανιέμαι,
από αγκαλιά σ’ αγκαλιά σ’ αρνιέμαι,
χίλιες ξενιτιές όμως κι αν γυρίσω,
σαν τη μάνα γη θα σ’ αναζητήσω,
σαν το μετανάστη περιπλανιέμαι,
από αγκαλιά σ’ αγκαλιά σ’ αρνιέμαι,
όσες αγκαλιές όμως κι αν γνωρίσω,
όπου εσύ με πας πάλι θα γυρίσω.
Όπου και να φτάσω, όσο κι αν σ’ αφήσω,
δεν υπάρχει τρόπος για να ξεχαστώ,
ό, τι και να κάψω, όσο κι αν δακρύσω,
σ’ άλλες συγκινήσεις δεν μπορώ να βγω.
Σαν το μετανάστη περιπλανιέμαι,
από αγκαλιά σ’ αγκαλιά σ’ αρνιέμαι,
χίλιες ξενιτιές όμως κι αν γυρίσω,
σαν τη μάνα γη θα σ’ αναζητήσω,
σαν το μετανάστη περιπλανιέμαι,
από αγκαλιά σ’ αγκαλιά σ’ αρνιέμαι,
όσες αγκαλιές όμως κι αν γνωρίσω,
όπου εσύ με πας πάλι θα γυρίσω.
