Σκάβαμε η κάθε μια μας χώρια
Μια λακκούβα σαν κρυφή φωλιά
Κι όλες τη στολίζαμε με σπόρια
Με φτερά, πανσέδες και κουμπιά
Έπρεπε μετά να σπάσω τζάμι
Για να τη σκεπάσω με γυαλί
Κι έλεγα μικρό παιδί, τζιμάνι
Σ’ όποιον αγαπούσα πιο πολύ
Έλα να δεις το γυαλί ντουνιά μου
Τον γυάλινό μου κόσμο έλα να δεις
Έλα να δεις το γυαλί ντουνιά μου
Που δεν τον έχει δει ποτέ κανείς
Σ’ αγαπώ μ’ όλη την καρδιά μου
Έλιωσα παπούτσια σιδερένια
Για να βρω αγάπη στη ζωή
Όταν με θυμάσαι μ’ έχεις έννοια
Κι όταν με ξεχνάς πας εκδρομή
Έλα μου χαμένε έρωτά μου
Τώρα που σε κλαίω σαν παιδί
Έλα μου και κάθισε κοντά μου
Τώρα που ‘χουν όλα προδοθεί
