Μοιάζεις με τρομοκράτη
που όταν γυρνώ την πλάτη
με βόμβες μου ανατινάζεις τη ζωή
Μου στέλνεις μανιφέστα
και μου ζητάς τα ρέστα
στήνεις παγίδες απ’ το βράδυ ως το πρωί
Εξ’ επαφής
πυροβολείς και τρέχεις να μου κρυφτείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα λοιπόν να μου παραδοθείς
Εξ’ επαφής
μ’ αυτά τα μάτια σου στα άκρα με εξωθείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα να μου παραδοθείς
Γλυκέ μου τρομοκράτη
το τρίτο μου το μάτι
είναι στ’ αλήθεια λίγο καταστροφικό
Στα δίχτυα σου με φέρνει
για να με αρρωσταίνει
μα σ’ αγαπάω μ’ ένα τρόπο εκρηκτικό
