Κι αν θα διαβείς, κι αν θα διαβείς τον ουρανό
κι αν πας ψηλά, κι αν πας ψηλά στ’ αστέρια
την συντροφιά, την συντροφιά μου θα ζητάς
και τα δικά, και τα δικά μου χέρια.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.
Κι αν πας σε α κι αν πας σε άλλη θάλασσα
σε άλλη γη, σε άλλη γη να μείνεις
δε θα βρεθεί, δε θα βρεθεί ν’ αναπαυτείς
τον πόνο σου, τον πόνο σου ν’ αφήνεις.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.
