Όλοι ομπρέλα σήμερα κρατάνε
μα για μένα είναι ξαστεριά.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ κι είναι σαν να `ναι
Μάης μήνας και καλοκαιριά.
Μου γελούν τ’ αγάλματα στο δρόμο
παίζουν τα φανάρια το κρυφτό.
Πήρα κλήση απ’ τον τροχονόμο
κι είπα γελαστός ευχαριστώ.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
Τριαντάφυλλα στην πόρτα μου να βάλω
ν’ ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν’ ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο Θεός.
Σήμερα δεν παίρνω εφημερίδα
δεν με νοιάζουν οι καημοί της γης.
Διάβασα τα μάτια σου και είδα
όμορφα τα νέα της ζωής.
Σαν παιδί γυρνώ μέσα στις στράτες
κι έχω τόση αγάπη στην καρδιά.
Γέμισα τις τσέπες σοκολάτες
για να τις μοιράσω στα παιδιά.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
Τριαντάφυλλα στην πόρτα μου να βάλω
ν’ ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν’ ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο Θεός.
