Ο άνθρωπός μου

Εγώ ο δυνατός
δεν ξέρω πως έχω λυγίσει
Και ζω στον πυρετό
Κι όλο ρωτώ αν θα γυρίσει

Με πλήγωσε αλλά
Είναι το γέλιο είναι το φως μου
Στο αίμα μου κυλά
Είναι ο άνθρωπός μου
Είναι αυτή
Που έχω δεχτεί
Δεν έχει πως ούτε γιατί
Είναι φωτιά είναι πληγή
Κι απ’ τον καημό πιο δυνατή
Είναι αυτή
Που έχω δεχτεί
Είν’ ο άνθρωπός μου

Εγώ ο δυνατός
Είμαι γυμνός
Προς τον καημό μου
Μιλώ παραμιλώ
Κι όλο τη ζω μες στ’ ονειρό μου

Με πλήγωσε αλλά
Είναι το γέλιο είναι το φως μου
Στο αίμα μου κυλά
Είναι ο άνθρωπός μου