Στου σπιτιού σου το στενάκι
νυχτοπούλι τριγυρνώ
αν με πόναγες λιγάκι
θα ’λεγες στον ουρανό
τη βροχή να σταματήσει,
τη πικρή βροχή
που ’ρθε να με βασανίσει
να μου πνίξει την ψυχή.
Στου σπιτιού σου το στενάκι
έλιωσα να τραγουδώ
αν με πόναγες λιγάκι
θα ’βγαινες για να σε δω
να σε δω κι ας ξεψυχήσω
πάνω στο σκαλί
μια καρδιά να σου χαρίσω
που σ’ αγάπησε πολύ.