Δεν θέλω τίποτα να πεις
Όλα τα είπαμε
Απ’ τα βουνά έναν κεραυνό
Κόψε και χτυπά με
Δεν θέλω φεύγω ούτε γεια
Ούτε αποτύχαμε
Θέλω να γίνεις πυρκαγιά
Και ξαναφίλα με
Μη, μη μου εξηγείς
Σφαίρες όσα πεις
Και σπάνε τη σιωπή
Μη, δεν είν’ η στιγμή
Άσε να γραφτεί
Το τέλος με φιλί
Τα χείλη εκεί αντικριστά
Τα λόγια αμίλητα
Να τρέχουν δίπλα μας ξυστά
Τα αυτοκίνητα
Κι όσο αντέξει η βραδιά
Τόσο κι ο άνθρωπος
Ξέρω πώς πνίγεται η καρδιά
Μέσα στο πρώτο φως
