Απόψε θέλω να μεθύσω
Το πιο πικρό να πιω κρασί…
Τον κόσμο πίσω μου ν’ αφήσω,
Που τον αφήσαμε μαζί…
Κρασί πικρό από σταφύλι,
κι απ’ τη δική σου τη μιλιά…
Να `χει της κόλασης τα χείλη,
Κι όλα σου να `χει τα φιλιά…
Να `χει παράξενο τραγούδι,
Να `χει παράδεισο και γη…
Απ’ το κορμί σου να `χει χνούδι,
Και τη δική μου την οργή…
Ν’ αφήνει μαύρο κατακάθι,
Ν’ αφήνει πόνο και χολή…
Πικρό πολύ όσο τα λάθη,
κι όσο σ’ αγάπησα πολύ…
Απόψε θέλω να μεθύσω,
και να μη σκέφτομαι γιατί…
Να κοιμηθώ και να ξυπνήσω,
και να `ναι γύρω μου γιορτή…
