Όλα στο χρώμα της φωτιάς,
στο χρώμα που με αγαπάς
στα κόκκινα που ντύνεσαι,
που τα πετάς και γδύνεσαι.
Όλα στο χρώμα του τρελού,
του πειραγμένου μου μυαλού
στον έρωτα που μάτωσες
και μια ζωή με κράτησες.
Όλα στο κόκκινο,
στο κατακόκκινο
στο τεντωμένο το σχοινί στην παραζάλη
σε ότι μισήσαμε,
σε ότι αγαπήσαμε,
σε ότι μας έριξε στου έρωτα τη ζάλη.
Όλα στο κόκκινο,
στο κατακόκκινο
σε ότι μας έδωσε το ωραίο το ταξίδι
σε ότι μας πόνεσε,
σε ότι μας πρόδωσε,
σε ότι μας έβαλε ξανά μες στο παιχνίδι.
Όλα στο χρώμα της φωτιάς,
στο χρώμα που με ξενυχτάς
στου πόθου σου το πορφυρό
που δε φοβάται το νερό.
Όλα στο χρώμα του τρελού,
του πειραγμένου μου μυαλού
στον έρωτα που μάτωσες
και μια ζωή με κράτησες.
Όλα στο κόκκινο,
στο κατακόκκινο
στο τεντωμένο το σχοινί στην παραζάλη
σε ότι μισήσαμε,
σε ότι αγαπήσαμε,
σε ότι μας έριξε στου έρωτα τη ζάλη.
Όλα στο κόκκινο,
στο κατακόκκινο
σε ότι μας έδωσε το ωραίο το ταξίδι
σε ότι μας πόνεσε,
σε ότι μας πρόδωσε,
σε ότι μας έβαλε ξανά μες στο παιχνίδι.
