Τώρα από σένα τι να θυμηθώ,
μόνος να ζήσω ξανά προσπαθώ,
και προσποιούμαι πως είμαι καλά,
πώς δε με νοιάζει για σένα άλλο πια.
Μα μέσα μου πονάω και υποφέρω,
η σκέψη σου μου σκίζει την καρδιά,
μπορεί να λέω δε θέλω να σε ξέρω,
μα μέσα μου εσύ είσαι ξανά.
Μα μέσα μου και απόψε σ’ αγαπάω,
και ας μου έκανες εσύ τόσο κακό,
σε όλους λέω πώς σε ξεπερνάω,
μα μέσα μου για σένα μόνο ζω.
Τώρα από σένα τι να θυμηθώ,
τα αντίο νίκησαν τα σ’ αγαπώ,
πόσα μου έκανες ήταν πολλά,
άδικα φέρθηκες τόσο σκληρά.
