Απλά ανασαίνω σαν το ψάρι στο ποτάμι
κόντρα στο ρεύμα κολυμπώ κι απλά ανασαίνω
Σαν το φάρο αναβοσβήνω στο βοριά που με χτυπά
το φως μου αφήνω, ανάβω σβήνω, ό,τι έχω σου δίνω
Και περιμένω, περιμένω
Απλά ανασαίνω σαν την κάμπια στο φύλλο
πεταλούδα μια μέρα όταν γίνω θα πετώ
Τα φτερά μου ανοίγω τα φτερά μου κλείνω
Ό,τι έχω στ’ αφήνω δεν έχω καιρό
κι απλά ανασαίνω το φως μου αφήνω
ανάβω, σβήνω ό,τι έχω σου δίνω
