Χύνονται δάκρυα
απ’ τα μάτια σου διάφανα
κυλάνε σαν δρόμοι στο κορμί σου
άλογα τρέχουν μες στη σκέψη σου
όμορφη μοιάζεις
όταν σπαράζεις.
Χύνονται δάκρυα απ’ τη μορφή σου
σαν πεταμένα τζαμάκια
στη λάσπη φεγγίζουν
πόνος που τρέχει ποτάμι
στα στήθια σου
μόνο τ’ αστέρια πια τα μάτια σου φωτίζουν.
Αλμύρα θάλασσα
πάνω στα χείλη
χύνονται όνειρα κι αγάπες
και λίγο μόνο μ’ ανακουφίζουν
δάκρυα, φωτιά, δυνατά.
