Η καρδιά μου φοβάται, η φωνή μου κοιμάται
Η αγάπη μου τρέχει σαν αστέρι που πέφτει
Το κορμί μου σαν βράχος το κτυπάει η θάλασσα
Και το αύριο σπάει σαν παιχνίδι που χάλασα
Μη φοβάσαι, μη φοβάσαι, τ’ αύριο, αν ξέρεις, θα ’σαι
Σαν ένα κερί που σβήνει, σαν το δάκρυ που σ’ αφήνει
