Με εκατό καράβια ξεκινώ
να σου φέρω τον ωκεανό
μια και δε σου έφτασε η βροχή
πρόσωπο να πλύνεις και ψυχή
Με εκατό καράβια ξεκινώ
να σου φέρω τον ωκεανό
άμα την αγάπη καρτερείς
άναψε τον φάρο σου νωρίς
Σ’ έφαγε σαν άγαλμα η σκουριά
μόνη σε μια μόνιμη στεριά
κλείνεις και ανοίγεις αγκαλιές
όπως οι γυναίκες οι παλιές
Με εκατό καράβια ξεκινώ
να σου φέρω τον ωκεανό
μια και δε σου έφτασε η βροχή
θάλασσα να πίνεις και ψυχή
Σ’ έφαγε σαν άγαλμα η σκουριά
μόνη σε μια μόνιμη στεριά
κλείνεις και ανοίγεις αγκαλιές
όπως οι γυναίκες οι παλιές
Περνώ κύματα περνώ
για σένα θάλασσες και έρωτες
κύματα περνώ
