Έχει ο καιρός τις μαύρες του
κι εγώ που βρίσκομαι δεν ξέρω
σε παραλίες που χωράνε τους ορίζοντες
ή σε απλές κουβέντες που τρελαίνουν
Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ’ το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες:
Γεια σου μάγκα σ’ αγαπώ!
Όσο κι αν θέλω μα κρύβομαι
είναι σκληρό για μένα να τ’ αντέξω
πόσο μου λείπει αυτό που το χρειάζομαι
να παίρνω να σκορπάω και να σωπαίνω
Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ’ το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες:
Γεια σου μάγκα σ’ αγαπώ!
