Υπάρχει κάτι που ποτέ δε θα μπορέσετε να μου πάρετε
διότι όλα τ’ άλλα μου τα πήρατε: Το ότι δε σας μοιάζω
Είναι κάτι παράξενα και ζόρικα παιδιά
αρνούνται να προσαρμοστούν και γίνονται πουλιά
πετάνε πέφτουν σέρνονται μα πάλι ξεκινούν
απ’ τη φωτιά τους καίγονται χωρίς φωτιά δε ζουν
Η άνοιξη θα ‘ρθει, η άνοιξη θα ‘ρθει
θα ‘ρθει το καλοκαίρι σ’ ενός παιδιού την είδα
κι εσύ που έχεις χαθεί το βλέμμα το βαθύ
στου ονείρου σου τ’ αστέρι εφτάχρωμη αχτίδα
Είναι κάτι παράξενα και ζόρικα παιδιά
αρνούνται να παραδοθούν και γίνονται πουλιά
πετάνε πέφτουν σέρνονται μα πάλι ξεκινούν
απ’ την αγάπη καίγονται για την αγάπη ζουν
Μην τους αφήσεις να σ’ αλλάξουν
τέτοια χαρά μην τους αφήσεις
άνοιξε πάλι τα φτερά σου
το πέταγμά σου να κερδίσεις
