Αν θα βουλιάζανε και βάρκες και καράβια
απ’ τα αεροπλάνα αν θα κόβαν τα φτερά
δε θα καθόμουν στην αγάπη σου την άδεια
θα `βρισκα τρόπο για να φύγω μακριά
Δεν είσαι τίποτα, δεν ήσουνα ποτέ
δεν είσαι τίποτα που πρέπει να θυμάμαι
αυτά που σου `δωσα δεν άξιζες κουτέ
και με ανάγκασες μονάχη να κοιμάμαι
Απ’ τα τρένα αν θα κλέβαν τα βαγόνια
και τα αυτοκίνητα αν δεν είχαν μηχανές
άλλη μια μέρα τα καλύτερα μου χρόνια
δε θα σου χάριζα κι ας σ’ έβλεπα να κλαις
Δεν είσαι τίποτα, δεν ήσουνα ποτέ
δεν είσαι τίποτα που πρέπει να θυμάμαι
αυτά που σου `δωσα δεν άξιζες κουτέ
και με ανάγκασες μονάχη να κοιμάμαι
