Πίνω, βρίζω και δακρύζω,
τον εαυτό μου δε γνωρίζω,
με τη σκέψη σου δεμένη
ισόβια καταδικασμένη,
κάποιος χτύπησε το τζάμι
μια φωνή μου λέει έλα,
άνοιξα να δω ποιος είναι
Θεέ μου ήτανε η τρέλα.
Ένα βήμα παραπάνω
και εγώ στην τρέλα φτάνω,
ένα βήμα πριν την τρέλα
έλα να με σώσεις, έλα.
Πίνω, βρίζω και δακρύζω,
τον εαυτό μου δε γνωρίζω.
Πίνω, βρίζω και δακρύζω,
με πονάει που δε σ’ αγγίζω,
στο μηδέν πια έχω φτάσει,
τα όρια έχω ξεπεράσει,
κάποιος χτύπησε το τζάμι
μια φωνή μου λέει έλα,
άνοιξα να δω ποιος είναι
Θεέ μου ήτανε η τρέλα.
Ένα βήμα παραπάνω
και εγώ στην τρέλα φτάνω,
ένα βήμα πριν την τρέλα
έλα να με σώσεις, έλα.
Πίνω, βρίζω και δακρύζω,
με πονάει που δε σ’ αγγίζω.
Ένα βήμα παραπάνω
και εγώ στην τρέλα φτάνω,
ένα βήμα πριν την τρέλα
έλα να με σώσεις, έλα.
Πίνω, βρίζω και δακρύζω,
με πονάει που δε σ’ αγγίζω
