Κι ύστερα από τόσα χρόνια σε συνάντησα
άνοιξα τα δυο μου χέρια και σε κράτησα.
Φώναζα απ’ τη χαρά μου σ’ αγαπώ πολύ
μου `λειψε η αγκαλιά σου κι ένα σου φιλί.
Ήσουνα ωραία σαν την άνοιξη
πόρτα μου μοιραία και ορθάνοιχτη.
Και με πήρες απ’ το χέρι ξημερώματα
γίναν ένα οι ψυχές μας και τα σώματα.
Και προτού να χωριστούμε μου `δωσες να πιω
κόκκινο φιλί στο στόμα για να σ’ αγαπώ.
Ήσουνα ωραία σαν την άνοιξη
Ύστερα άλλαξαν όλα, θαύμα έγινε
το χαμόγελο στα χείλη ήρθε κι έμεινε.
Βγήκε ελεύθερη η καρδιά μου απ’ την άβυσσο
ξαναγύρισα και πάλι στον παράδεισο.
