Όσο ήσουνα μαζί μου κράτησε η χαρά
κι έλεγα πως στη ζωή μου κάποιος μ’ αγαπά,
κρίμα τέτοια αγάπη, κρίμα να χαθεί,
σαν μια μαργαρίτα μάδησε κι αυτή.
Φεύγω Μαργαρίτα σαν το χελιδόνι
που ποτέ δε βρήκε ήλιο και μπαλκόνι,
φεύγω Μαργαρίτα σαν το χελιδόνι
φεύγω Μαργαρίτα και σ’ αφήνω μόνη.
Γέμιζε το στόμα μέλι από το φιλί
και ζηλεύανε αγγέλοι κι άνθρωποι μαζί,
κρίμα τέτοια αγάπη, κρίμα να χαθεί,
σαν μια μαργαρίτα μάδησε κι αυτή.
Φεύγω Μαργαρίτα σαν το χελιδόνι
που ποτέ δε βρήκε ήλιο και μπαλκόνι,
φεύγω Μαργαρίτα σαν το χελιδόνι
φεύγω Μαργαρίτα και σ’ αφήνω μόνη.
