Πέρασε ο χειμώνας, έφυγ’ η παγωνιά,
φύλαξες το παλτό μου που μου ‘χες χαρίσει στην πρόβα
πίσω απ’ τη σχολή.
Κούρδισα τη κιθάρα, μάζεψες τα χαλιά
μου ‘γραψες και τα λόγια, τα λόγια τα που πάντα ξεχνάω
πάνω στη σκηνή.
Να είσαι εκεί στο φως σκιά μου,
να είσαι εκεί σαν μουσική.
Να είσαι εκεί να νιώθω τ’ άρωμά σου,
αν είσαι εκεί θα ζω…
Σκούπισες τον ιδρώτα, μου ‘δωσες και φιλί,
πήγα ξανά στα φώτα, στα φώτα που τόσο φοβάμαι,
πάμε από την αρχή.
Τέλειωσε η συναυλία, κρύφτηκα στη σκιά,
ήρθες στη γαλαρία σαν άγγελος να μου θυμίσεις
πόσο μ’ αγαπάς.
Να είσαι εκεί στο φως σκιά μου,
να είσαι εκεί σαν μουσική.
Να είσαι εκεί να νιώθω τ’ άρωμά σου,
αν είσαι εκεί θα ζω…
Στο δρόμο πάλι μαζί
η διαδρομή μας, αυτή είν’ η ζωή μας.
Να είσαι εκεί στο φως, στη σκιά μου,
να είσαι εκεί στη μουσική.
Να είσαι εκεί να νιώθω τ’ άρωμά σου,
αν είσαι εκεί θα ζει κι η μουσική.
Μαζί και στο τέλος πάντα μόνοι
κι όμως μαζί, κι όμως μαζί.
